Arbaeen2020

چند خط از زیارت اربعین

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام برتو ای ولی خدا و حبیب خاص خدا

سلام برتو ای دوستدار  و محبوب و برگزیده خدا

سلام بر بنده خالص فرزند بنده خاص خدا

سلام بر حسین مظلوم شهید راه خدا

سلام بر آن اسیر غم و اندوه و مصائب سخت عالم و قتیل و العبرات (یعنی کشته راه حق که هر چشمی برای او می گرید از حق سعادت ابد می یابد)

پروردگارا من گواهی می دهم که آن حضرت ولی تو و فرزند ولی توست و برگزیده تو و فرزند برگزیده ی توست که به لطف و کرمت رستگار شد

مفاتیح الجنان-زیارت اربعین

السلام علیک...

یا لیتنا کنا معکم1

مبارزه تشکیلاتی

بسم الله الرحمن الرحیم

....ما امروز نگاه می کنیم موسی بن جعفر(ع)،خیال می کنیم یک آقای مظلوم بی سر و صدای سر به زیری در مدینه بود و رفتند مامورین این را کشیدند آوردند در بغداد،یا در کوفه، در فلان جا،در بصره زندانی کردند،بعد هم مسموم کردند،از دنیا رفت،همین و بس!

قضیه این نبود.قضیه یک مبارزه ی طولانی،یک مبارزه تشکیلاتی،یک مبارزه ای با داشتن افراد زیاد؛در تمام آفاق اسلامی[بوده.]

.......یکی از حرف هایی که آنجا(هارون الرشید)با موسی بن جعفر می زند این است که می گویدشما بنی هاشم-آل علی(ع)-از فدک محروم شدید،فدک را از شماها گرفتند،حالا من می خواهم فدک را به شما برگردانمم.بگو فدک کجاست،حدود فدک چیست....؟

.......خب معلوم است این یک فریبی ست که می خواهد فدک را برگرداند،به عنوان کسی که حق از دست رفته آل محمد(ص) را می خواهد به آنها برگرداند،چهره ای برای خودش درست کندحضرت می گوید بسیار خوب ،حالا که می خواهی فدک را بدهی به من،حدود فدک را برای تو معین می کنم.بنا می کنند حدود فدک را معین کردن؛

آن حدودی که امام موسی بن جعفر(ع)برای فدک معین می کنند تمام کشور اسلامی آن روز را در بر می گیرد؛فدک یعنی این.

یعنی این که تو خیال کنی که ما دعوایمان در آنن روز سر یک باغستان بود.چند تا درخت خرما بود،این ساده لوحانه است.مسئله ما آن رور هم،مسئله چند تا نخلستان و باغستان فدک نبود،مسئله خلافت پیغمبر(ص)بوذ،لذا مادر مقابل آن پافشاری می کردیم.....

آنچه که تو غصب کردی ،جامعه اسلامی است.......این فدک ماست......اگر می خواهی بدهی این را بده.یعنی صریحا مسئلع داعیه حاکمیت و خلافت را آنجا امام موسی بن جعفر(ع)مطرح می کند.

انسان 250 ساله

شادی شهید عبد الحسین برونسی صلوات

7روز

بسم الله الرحمن الرحیم

چرا نام امامان(ع) در قرآن نیامده است؟

قسمت اول

راز این مسئله طی پی جویی در قرآن به دست می آید.اصولا قرآن به جای معرفی شخص به معرفی شخصیت می پردازد.در رابطه با امامان(ع)قرآن شخصیت های ممتاز شان را بیان می کند نه شناسنامه آنها.

اما حکمت این شیوه ی بیان چیست؟

می توانیم این شیوه را آشکار گویی در عین رمز گونگی بنامیم.چرا که قرآن آیات تطهیر و ابلاغ و اکمال و مباهله و ...را در لابه لای مطالب دیگر بیان می کند هرچند دلایل محکمی از نظر تاریخی و سیاق آیات وجود دارد که ارتباط آن ها را با اهل بیت (ع)روشن می سازد.

اما حکمت های این کار:

انگشت گذاشتن روى اشخاص در مواردى، چندان نقشى در روشنگرى ندارد؛ بلکه در
نهایت به نوعى پیروى کورکورانه مى کشاند. البته این مانع نیست که در موارد بایسته،
افراد نیز معرفى شوند؛ ولى اساسا معرفى شخصیت، معرفى الگوها است و در نتیجه جامعه
را به جاى گرایش هاى تعصب آمیز جاهلانه، به سمت تعقّل، ژرف اندیشى و توجّه به
ملاک ها، فضایل و امتیازات واقعى سوق مى دهد.

 

۴ـ۲. معرفى شخصیت زمینه ساز پذیرش معقول است؛ در حالى که معرفى شخص در بعضى موارد
موجب دافعه مى شود. این روش، به ویژه در شرایطى که شخص از جهاتى تحت تبلیغات سوء
قرار گرفته و یا جامعه به هر دلیلى آمادگى پذیرش وى را ندارد، بهترین روش است. این
مسئله دقیقا در مورد امیرمؤمنان علیه السلاموجود داشته است.

 

براى شناخت درست این موضوع باید شرایط و ویژگى هاى جامعه اسلامى در زمان نزول قرآن
را در نظر گرفت تا در پرتو آن، بتوان به درک صحیحى از مسئله نایل آمد. بررسى دقیق
این مسئله از گنجایش این نوشتار خارج است؛ لیکن به اختصار مى توان گفت به استثناى
اندکى از مؤمنان برجسته، اکثریت جامعه صدر اسلام نسبت به اهل بیت علیهم السلام - به
ویژه حضرت على علیه السلام - پذیرش لازم را نداشتند. پیامبر صلى الله علیه و آله
نیز در مقاطع مختلف، با دشوارى هاى زیادى، آن حضرت را مطرح مى ساخت و در هر مورد،
با نوعى واکنش منفى و مقاومت رو به رو مى شد. دلایل این امر متعدد است؛ از جمله:

 

الف. بسیارى از مخالفان، کسانى بودند که تا مدتى پیش، در صف معارضان اسلام قرار
داشتند و رویاروى خود، شمشیر امام على علیه السلام را دیده و از همان زمان کینه وى
را به دل گرفته بودند. حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام یکى از علل روى گردانى مردم از
آن حضرت را همین نکته (نکیر سیفه) بیان فرموده است.

 

ب. تفکرات و سنت هاى غلط جاهلى، هنوز بر اندیشه مردم حاکم بود و آنان امورى مانند
گرایش هاى قبیله اى، مسئله سنّ و ... را در امور سیاسى دخیل مى دانستند. لذا مثلاً
به بهانه جوان بودن حضرت على علیه السلام، وى را چندان شایسته براى رهبرى جامعه
نمى دانستند.

 

ج. تفکّرى خطرناک در سطح جامعه تبلیغ مى شد، مبنى بر اینکه پیامبر
صلى الله علیه و آله درصدد است خویشان خود را براى همیشه، بر مسند قدرت و حکومت
بنشاند. در این راستا خدمات ارزنده آن حضرت را نوعى بازى سیاسى تفسیر مى کردند که
براى چنگ اندازى به حکومت، براى خود و اهل بیتش انجام داده است. بازتاب این مسأله
در برخورد جابربن نضر یا حارث بن النعمان الفهرى با پیامبر صلى الله علیه و آله پس
از واقعه غد^یر
و نیز در سخنان یزید پس از شهادت امام حسین علیه السلام کاملاً روشن است.

 

خلاصه نویسی از کتاب امام شناسی(پرسشها و پاسخهای دانشجویی.ج4ص67-71

پی نوشت:بیشتر بخوانید

صلواتی تقدیم به شهید عباس بابایی

من غدیریم!

11 روز

 

بسم الله الرحمن الرحیم

اسلام بر پنج رکن استوار شده است:نماز و زکات و روزه و حج و ولایت.و به هیچ یک به اندازه ی ولایت سفارش نشده است._{کافی.ج2ص18ح1}

 

هر که سنت بدی را پایه گذاری کندو از آن پیروی شودمثل مجازات عاملان به او داده می شودبدون آنکه از جزای آنان کاسته شود._{ثواب الاعمال.ص132}

امام باقرالعلوم(علیه السلام)

 

صلواتی تقدیم به شهید سید مجتبی هاشمی

12 روز

بسم الله الرحمن الرحیم

اصلا چرا از امامت بگیم؟

آیا این بحث اختلاف انگیز است؟

بعضی تا سخن از مسئله امامت به میان می آید فوراً می گویند امروز روز این حرف ها نیست!

امروز روز وحدت مسلمین است، و گفت وگو از جانشین پیامبر صلی الله علیه و آله مایه تفرقه و پراکندگی است!

ما امروز دشمنان مشترکی داریم که باید به فکر آنها باشیم:

صهیونیسم و استعمار غرب و شرق، و بنابراین، این مسائل اختلافی را باید کنار بگذاریم؛ ولی این طرز تفکّر مسلماً اشتباه است زیرا:

اولًا: آنچه مایه اختلاف و پراکندگی است جرّ و بحث های تعصب آمیز و غیر منطقی، و پرخاشگری های کینه توزانه است. ولی بحث های منطقی و مستدل و دور از تعصّب و لجاجت و پرخاشگری، در محیطی صمیمانه و دوستانه، نه تنها تفرقه انگیز نیست، بلکه فاصله ها را کم می کند، و نقاط مشترک را تقویت می نماید.

من در سفرهای خود به حجاز برای زیارت خانه خدا کراراً بحث هایی با علما و دانشمندان اهل سنّت داشته ام، هم ما و هم آنها احساس می کردیم این بحث ها نه تنها سوءِ اثری در مناسبات ما ندارد؛ بلکه باعث تفاهم و خوش بینی بیشتر می شود، فاصله ها را کمتر می کند و کینه های احتمالی را از سینه ها می شوید.

مهم این است که در این بحث ها روشن می شود ما با یکدیگر نقطه های مشترک فراوانی داریم که می توانیم در برابر دشمنان مشترک، روی آن تکیه و تأکید کنیم.

اهل سنّت خود به چهار مذهب تقسیم می شوند (حنفی ها، حنبلی ها، شافعی ها و مالکی ها) وجود این چهار گروه سبب تفرقه آنها نشده، و هنگامی که آنها حداقل فقه شیعه را به عنوان مذهب فقهی پنجم پذیرا گردند، بسیاری از مشکلات و پراکندگی ها برطرف می شود، همان گونه که در این اواخر مفتی بزرگ اهل سنت، رئیس دانشگاه الازهر مصر «شیخ شلتوت» گام مؤثری برداشت و رسمیّت فقه شیعه را در میان اهل سنّت اعلام داشت، از این طریق کمک مؤثّری به تفاهم اسلامی کرد و روابط دوستانه ای میان او و مرحوم «آیهاللَّه بروجردی» مرجع بزرگ عالم تشیّع برقرار شد.

ثانیاً: ما معتقدیم تبلور اسلام بیش از هر مذهبی در مذهب شیعه است، و در عین این که به تمام مذاهب اسلامی احترام می گذاریم معتقدیم مذهب شیعه بهتر می تواند اسلام راستین را در تمام ابعادش معرفی کند، و مسائل مربوط به حکومت اسلامی را حل نماید.

چرا این مکتب را با دلیل و منطق به فرزندان خود نیاموزیم؟! و اگر این کار را نکنیم مسلماً به آنها خیانت کرده ایم.

ما یقین داریم قطعاً پیامبر جانشینی برای خود تعیین کرده، چه اشکالی دارد این بحث را از طریق منطق و استدلال تعقیب کنیم؟

ولی باید در این بحث ها به دقّت مراقب باشیم که عواطف مذهبی دیگران را جریحه دار نکنیم.

ثالثاً: دشمنان اسلام برای برهم زدن اساس وحدت مسلمین آن قدر دروغ و تهمت به شیعیان در نزد سنّیان، و آن قدر دروغ و تهمت به سنّیان در نزد شیعیان بسته اند، که در پاره ای از کشورها به کلّی آنها را از هم دور ساخته اند.

هنگامی که ما مسئله امامت را به روشی که در بالا گفتیم مطرح کنیم و نقاطی را که شیعه بر آن تأکید دارد با دلایلی از کتاب و سنّت روشن سازیم، معلوم می گردد که این تبلیغات دروغ بوده، و دشمنان مشترک ما دست به سمپاشی زده اند.

به عنوان مثال فراموش نمی کنم که در یکی از سفرهای حجاز با یکی از رجال دینی درجه اوّل عربستان سعودی ملاقات و بحث داشتیم، او اظهار می داشت که من شنیده ام شیعه ها قرآنی غیر از قرآن ما دارند.

من خیلی تعجّب کردم و به او گفتم: برادر تحقیق این امر خیلی ساده است!

من از شما دعوت می کنم که شخصاً یا نماینده شما با ما بیایید تا بعد از «مراسم عمره» بدون هیچ اطّلاع قبلی به ایران باز گردیم، در تمام خیابان ها و کوچه ها مسجد وجود دارد، و در هر مسجدی تعداد زیادی قرآن است، به علاوه در خانه همه مسلمانان قرآن وجود دارد، به هر مسجدی که شما خواستید می رویم، و یا در هر خانه ای را که مایل بودید می زنیم، و قرآن را از آنها مطالبه می کنیم تا معلوم شود قرآن ما و شما حتّی در یک کلمه و حتّی یک نقطه اختلاف ندارد (بسیاری از قرآن هایی که ما از آن استفاده می کنیم عیناً چاپ حجاز و مصر و سایر کشورهای اسلامی است).

بدون شک این گفت وگوی دوستانه و کاملًا مستدل، سمپاشی عجیبی را که در ذهن یکی از رجال معروف آنها کرده بودند، برچید.

منظور این است که بحث های مربوط به امامت- به گونه ای که در بالا گفتیم- وحدت جامعه اسلامی را تحکیم می بخشد و به روشن شدن حقایق و کم شدن فاصله ها کمک می کند.

صفحات228الی230 پنجاه درس اصول عقاید برای جوانان(بیشتر خواندن)

من غدیریم!

صلواتی تقدیم به شهیدمهندس مهدی باکری

به اندازه ی یک سلام از طرف مدینه نرفته ها

اَلسَّلامُ عَلَیک یا رَسُولَ

سلام بر تو ای رسول

اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا نَبِی اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا مُحَمَّدَُ بْنَ عَبْدِ اللّهِ

خدا سلام بر تو ای پیغمبر خدا سلام بر تو ای محمد فرزند عبداللّه

اَلسَّلامُ عَلَیک یا خاتَِمَ النَّبِیینَ اَشْهَدُ اَنَّک قَدْ بَلَّغْتَ الرِّسالَةَ وَاَقَمْتَ

سلام بر تو ای خاتم پیمبران گواهی دهم که تو رسالت را رساندی و

الصَّلوةَ وَ اتَیتَ الزَّکوةَ وَاَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَیتَ عَنِ الْمُنْکرِ

نماز را برپا داشتی و زکات دادی و امر کردی به معروف و نهی کردی از کار بد

وَعَبَدْتَ اللّهَ مُخْلِصاً حَتّی اَتیک الْیقینُ فَصَلَواتُ اللّهِ عَلَیک وَرَحْمَتُهُ

و عبادت کردی خدا را از روی اخلاص تا مرگ به سراغت آمد پس درودهای خدا بر تو باد و رحمتش

وَعَلی اَهْلِ بَیتِک الطّاهِرینَ

و بر خاندان پاکیزه ات

پس بایست نزد ستون پیش که از جانب راست قبر است رو به قبله که دوش چپ به جانب قبر باشد و دوش راست به جانب منبر که آن موضع رسول خداصلی الله علیه و آله است و بگو:

اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریک لَهُ

گواهی دهم که معبودی نیست جز خدای یگانه ای که شریک ندارد

وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ وَاَشْهَدُ اَنَّک رَسُولُ اللّهِ وَاَنَّک

و گواهی دهم که محمد بنده و رسول او است و گواهی دهم که توئی رسول خدا و همانا

مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِاللّهِ وَاَشْهَدُ اَنَّک قَدْ بَلَّغْتَ رِسالاتِ رَبِّک وَنَصَحْتَ

توئی محمد بن عبداللّه و گواهی دهم که رسالت پروردگارت را رساندی و برای

لاُِمَّتِک وَجاهَدْتَ فی سَبیلِ اللّهِ وَعَبَدْتَ اللّهَ حَتّی اَتیک الْیقینُ

امتت خیرخواهی کردی و در راه خدا جهاد کردی و خدا را پرستش کردی تا مرگت فرا رسید

بِالْحِکمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَاَدَّیتَ الَّذی عَلَیک مِنَ الْحَقِّ وَاَنَّک

بوسیله حکمت و پند نیک و آنچه را از حق به عهده داشتی ادا کردی و براستی تو

قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنینَ وَغَلُظْتَ عَلَی الْکافِرینَ فَبَلَّغَ اللّهُ بِک اَفْضَلَ

نسبت به مؤ منان مهربان و نسبت به کافران سخت گیر بودی خدایت به بهترین

شَرَفِ مَحَلِّ الْمُکرَّمینَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذی اِسْتَنْقَذَنا بِک مِنَ الشِّرْک

شرافت جایگاه گرامیان برساند ستایش خدائی را است که ما را بوسیله جناب تو از شرک

وَالضَّلالَةِ اَللّهُمَّ فَاجْعَلْ صَلَواتِک وَصَلَواتِ مَلاَّئِکتِک الْمُقَرَّبینَ

و گمراهی نجات بخشید خدایا پس درودهای خود و درودهای فرشتگان مقربت

وَاَنْبِیاَّئِک الْمُرْسَلینَ وَعِبادِک الصّالِحینَ وَاَهْلِ السَّمواتِ

و پیمبران مرسلت و بندگان شایسته ات و ساکنان آسمانها

وَالاْرَضینَ وَمَنْ سَبَّحَ لَک یا رَبَّ الْعالَمینَ مِنَ الاْوَّلینَ وَالاْ خِرینَ

و زمینها و هر که را برای تو ای پروردگار جهانیان تسبیح گویند از اولین و آخرین

عَلی مُحَمَّدٍ عَبْدِک وَرَسُولِک وَنَبِیک وَاَمینِک وَنَجِیک وَحَبیبِک

همه را یکجا قرار ده برای محمد بنده و رسولت و پیامبرت و امین (بر وحیت ) و همرازت و حبیبت

وَصَفِیک وَخآصَّتِک وَ صَفْوَتِک وَخِیرَتِک مِنْ خَلْقِک اَللّهُمَّ اَعْطِهِ

و دوست خالص و مخصوصت و برگزیده و منتخب تو از میان خلقت خدایا به محمد درجه

الدَّرَجَةَ الرَّفیعَةَ وَ اتِهِ الْوَسیلَةَ مِنَ الْجَّنَةِ وَابْعَثْهُ مَقاماً مَحْمُوداً

بلندی عطا فرما و مقام وسیله را در بهشت به او بده و به مقام پسندیده ای او را برگزین

یغْبِطُهُ بِهِ الاْوَّلُونَ وَالاْ خِرُونَ اَللّهُمَّ اِنَّک قُلْتَ وَلَوْ اَنَّهُمْ اِذْ ظَلَمُوا

که غبطه خورند به او اولین و آخرین خدایا تو فرمودی ((و اگر ایشان در آن هنگام که به خود ستم کردند

اَنْفُسَهُمْ جآؤُک فَاسْتَغْفَرُوا اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّهَ

به نزد تو آیند و از خدا آمرزش خواهند و پیغمبر هم برای ایشان آمرزش بخواهد همانا بیابند خدای را

تَوّاباً رَحیماً وَاِنّی اَتَیتُک مُسْتَغْفِرًا تآئِباً مِنْ ذُنُوبی وَاِنّی اَتَوَجَّهُ بِک

بسیار توبه پذیر و مهربان )) و من آمرزشخواهانه به درگاهت آمده و توبه از گناهانم کردم و من بوسیله تو

اِلَی اللّهِ رَبّی وَرَبِّک لِیغْفِرَ لی ذُنُوبی

رو به خدائی کرده ام که پروردگار من و تو است تا بیامرزد گناهانم را

و اگر تو را حاجتی باشد بگردان قبر مطهّر را در پشت کتف خود و رو به قبله کن و دستها را بردار و حاجت خود را بطلب بدرستی که سزاوار است که برآورده شود اِنْشاءَاللّهُ تَعالی و ابن قولویه به سند معتبر روایت کرده از محمّد بن مسعود که گفت دیدم حضرت صادق علیه السلام را که به نزد قبر حضرت رسول صَلَّی اللَّهِ عَلِیهِ وَاله آمد ودست مبارک خود را بر قبر گذاشت و گفت:

اَسْئَلُ اللّهَ الَّذِی اجْتَباک وَاخْتارَک وَهَداک

می خواهم از خدائی که تو را برگزید و انتخابت فرمود و راهنمائیت کرده

وَهَدی بِک اَنْ یصَلِّی عَلَیک

و بوسیله ات دیگران را هدایت فرمود که بر تو درود فرستد پس فرمود:

اِنَّ اللّهَ وَمَلاَّئِکتَهُ یصَلُّونَ عَلَی النَّبِی یا اَیهَا الَّذینَ امَنُوا صَلّوُا عَلَیهِ وَسَلِّمُوا تَسْلیما

همانا خدا و فرشتگانش درود فرستند بر پیغمبر ای کسانی که ایمان آورده اید درود فرستید بر او و تحیت فرستید تحیتی کامل.

بی نام و نشان

بسم الله الرحمن الرحیم

آسمان می بارد و قبر تو هم گِل می شود

من فدای سنگ قبری که نداری یا حسن

 منتظر می ایستم

یک روز یک بین الحرمین بسازیم

یک سویش مسجد النبی باشد سمت دیگرش حرم بقیع....

قالَ علیه السلام: وَ إنّ حُبَّنا لَیُساقِطُ الذُّنُوبَ مِنْ بَنی آدَم، کَما یُساقِطُ الرّیحُ الْوَرَقَ مِنَ الشَّجَرِ.
فرمود: همانا محبّت و دوستی با ما (اهل بیت رسول الله صلی الله علیه وآله) سبب ریزش گناهان - از نامه اعمال - می شود، همان طوری که وزش باد، برگ درختان را می ریزد.
[کلمه الامام حسن ج۷ص۲۵]

 

شادی روح شهید هادی ذوالفقاری صلوات...