بسم الله الرحمن الرحیم
اصلا چرا از امامت بگیم؟
آیا این بحث اختلاف انگیز است؟
بعضی تا سخن از مسئله امامت به میان می آید فوراً می گویند امروز روز این حرف ها نیست!
امروز روز وحدت مسلمین است، و گفت وگو از جانشین پیامبر صلی الله علیه و آله مایه تفرقه و پراکندگی است!
ما امروز دشمنان مشترکی داریم که باید به فکر آنها باشیم:
صهیونیسم و استعمار غرب و شرق، و بنابراین، این مسائل اختلافی را باید کنار بگذاریم؛ ولی این طرز تفکّر مسلماً اشتباه است زیرا:
اولًا: آنچه مایه اختلاف و پراکندگی است جرّ و بحث های تعصب آمیز و غیر منطقی، و پرخاشگری های کینه توزانه است. ولی بحث های منطقی و مستدل و دور از تعصّب و لجاجت و پرخاشگری، در محیطی صمیمانه و دوستانه، نه تنها تفرقه انگیز نیست، بلکه فاصله ها را کم می کند، و نقاط مشترک را تقویت می نماید.
من در سفرهای خود به حجاز برای زیارت خانه خدا کراراً بحث هایی با علما و دانشمندان اهل سنّت داشته ام، هم ما و هم آنها احساس می کردیم این بحث ها نه تنها سوءِ اثری در مناسبات ما ندارد؛ بلکه باعث تفاهم و خوش بینی بیشتر می شود، فاصله ها را کمتر می کند و کینه های احتمالی را از سینه ها می شوید.
مهم این است که در این بحث ها روشن می شود ما با یکدیگر نقطه های مشترک فراوانی داریم که می توانیم در برابر دشمنان مشترک، روی آن تکیه و تأکید کنیم.
اهل سنّت خود به چهار مذهب تقسیم می شوند (حنفی ها، حنبلی ها، شافعی ها و مالکی ها) وجود این چهار گروه سبب تفرقه آنها نشده، و هنگامی که آنها حداقل فقه شیعه را به عنوان مذهب فقهی پنجم پذیرا گردند، بسیاری از مشکلات و پراکندگی ها برطرف می شود، همان گونه که در این اواخر مفتی بزرگ اهل سنت، رئیس دانشگاه الازهر مصر «شیخ شلتوت» گام مؤثری برداشت و رسمیّت فقه شیعه را در میان اهل سنّت اعلام داشت، از این طریق کمک مؤثّری به تفاهم اسلامی کرد و روابط دوستانه ای میان او و مرحوم «آیهاللَّه بروجردی» مرجع بزرگ عالم تشیّع برقرار شد.
ثانیاً: ما معتقدیم تبلور اسلام بیش از هر مذهبی در مذهب شیعه است، و در عین این که به تمام مذاهب اسلامی احترام می گذاریم معتقدیم مذهب شیعه بهتر می تواند اسلام راستین را در تمام ابعادش معرفی کند، و مسائل مربوط به حکومت اسلامی را حل نماید.
چرا این مکتب را با دلیل و منطق به فرزندان خود نیاموزیم؟! و اگر این کار را نکنیم مسلماً به آنها خیانت کرده ایم.
ما یقین داریم قطعاً پیامبر جانشینی برای خود تعیین کرده، چه اشکالی دارد این بحث را از طریق منطق و استدلال تعقیب کنیم؟
ولی باید در این بحث ها به دقّت مراقب باشیم که عواطف مذهبی دیگران را جریحه دار نکنیم.
ثالثاً: دشمنان اسلام برای برهم زدن اساس وحدت مسلمین آن قدر دروغ و تهمت به شیعیان در نزد سنّیان، و آن قدر دروغ و تهمت به سنّیان در نزد شیعیان بسته اند، که در پاره ای از کشورها به کلّی آنها را از هم دور ساخته اند.
هنگامی که ما مسئله امامت را به روشی که در بالا گفتیم مطرح کنیم و نقاطی را که شیعه بر آن تأکید دارد با دلایلی از کتاب و سنّت روشن سازیم، معلوم می گردد که این تبلیغات دروغ بوده، و دشمنان مشترک ما دست به سمپاشی زده اند.
به عنوان مثال فراموش نمی کنم که در یکی از سفرهای حجاز با یکی از رجال دینی درجه اوّل عربستان سعودی ملاقات و بحث داشتیم، او اظهار می داشت که من شنیده ام شیعه ها قرآنی غیر از قرآن ما دارند.
من خیلی تعجّب کردم و به او گفتم: برادر تحقیق این امر خیلی ساده است!
من از شما دعوت می کنم که شخصاً یا نماینده شما با ما بیایید تا بعد از «مراسم عمره» بدون هیچ اطّلاع قبلی به ایران باز گردیم، در تمام خیابان ها و کوچه ها مسجد وجود دارد، و در هر مسجدی تعداد زیادی قرآن است، به علاوه در خانه همه مسلمانان قرآن وجود دارد، به هر مسجدی که شما خواستید می رویم، و یا در هر خانه ای را که مایل بودید می زنیم، و قرآن را از آنها مطالبه می کنیم تا معلوم شود قرآن ما و شما حتّی در یک کلمه و حتّی یک نقطه اختلاف ندارد (بسیاری از قرآن هایی که ما از آن استفاده می کنیم عیناً چاپ حجاز و مصر و سایر کشورهای اسلامی است).
بدون شک این گفت وگوی دوستانه و کاملًا مستدل، سمپاشی عجیبی را که در ذهن یکی از رجال معروف آنها کرده بودند، برچید.
منظور این است که بحث های مربوط به امامت- به گونه ای که در بالا گفتیم- وحدت جامعه اسلامی را تحکیم می بخشد و به روشن شدن حقایق و کم شدن فاصله ها کمک می کند.
صفحات228الی230 پنجاه درس اصول عقاید برای جوانان(بیشتر خواندن)
من غدیریم!
صلواتی تقدیم به شهیدمهندس مهدی باکری
