بسم الله الرحمن الرحیم

.پاسخی به وهابیان
....بنابراین وسیله هم به معناى تقرّب جستن است و هم به معناى چیزى است که باعث تقرّب به دیگرى مى شود و این یک مفهوم وسیع و گسترده اى دارد. به آیات قرآن مجید باز مى گردیم.
در قرآن مجید واژه وسیله در دو آیه به کار رفته است. اوّل آیه 35 سوره مائده است که مى گوید: (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللهَ وَابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ وَجَاهِدُوا فِى سَبِیلِهِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ). مخاطب در این آیه همه افراد با ایمانند. در این جا سه دستور داده شده است: اوّل دستور به تقوا، دوّم دستور به انتخاب وسیله، وسیله اى که ما را به خدا نزدیک کند و سوّم دستور به جهاد در راه خدا. نتیجه مجموع این صفات، (تقوا و توسّل و جهاد) همان چیزى است که در آخر آیه آمده است:
«لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ; این باعث فلاح و رستگارى شماست».
 
دوّمین موردى که وسیله در قرآن مجید به کار رفته، آیه 57 سوره اسراء است. براى فهم معناى آیه 57 باید به آیه 56 برگردیم که مى فرماید : «(قُلِ ادْعُوا الَّذِینَ زَعَمْتُمْ مِّنْ دُونِهِ فَلاَ یَمْلِکُونَ کَشْفَ الضُّرِّ عَنکُمْ وَلاَ تَحْوِیلا); اى پیغمبر بگو : کسانى را که غیر از خدا مى خوانید و معبود خود مى دانید آنها را بخوانید، مشکلى را حل کنند آنها هیچ مشکلى را از شما نمى توانند حل کنند و هیچ تغییر و دگرگونى ایجاد کنند».
 
با توجّه به جمله «قُلِ ادْعُوا الَّذِینَ» معلوم مى شود منظور از این آیه بت ها و امثال آنها نیست، چون «الذین» براى ذوى العقول (صاحبان عقل) است، بلکه منظور از آن فرشتگانى است که آنها مى پرستیدند یا حضرت مسیح است که گروهى به عنوان معبود پرستش او مى کردند.
 
این آیه مى گوید نه فرشتگان و نه حضرت مسیح نمى توانند مشکل شما را حل کرده و کشف ضرّ کنند.
آیه بعد مى گوید: «(أُوْلَئِکَ الَّذِینَ یَدْعُونَ یَبْتَغُونَ إِلَى رَبِّهِمْ الْوَسِیلَةَ);یعنى خود اینها (حضرتمسیح و فرشتگان) کسانى هستند که به درگاه خدامى روند و با وسیله اى به او تقرّب مى جویند، وسیله اى که «(أَیُّهُمْ أَقْرَبُ);هر وسیله اى که نزدیک تر باشد»، «(وَیَرْجُونَ رَحْمَتَهُ); و امید به رحمت خدا دارند»، «(وَیَخَافُونَ عَذَابَهُ); از عذاب خداوند مى ترسند» چرا که «(إِنَّ عَذَابَ رَبِّکَ کَانَ مَحْذُوراً);
عذاب پروردگارت چیزى است که از آن هر کسى وحشت دارد».
 
اشتباه بزرگ وهّابیان این است که تصوّر مى کنند مفهوم توسّل به اولیاءالله این است که آنها را کاشف الضر بدانند یعنى برطرف کننده زیان ها و مشکلات. تصوّر مى کنند آنها را مستقلاّ سرچشمه قضاى حاجات و دفع کربات مى دانند، در حالى که معناى توسّل این نیست. آیاتى که وهّابیان به آن توسّل جسته اند آیاتى است که درباره عبادت است، در حالى که هیچ کس عبادت اولیاءالله نمى کند.
 
ما وقتى به پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) متوسّل مى شویم، آیا عبادت پیغمبر مى کنیم؟ آیا ما پیغمبر را مستقلّ در تأثیر و کاشف الضر مى دانیم؟ توسّلى که قرآن مجید به آن دعوت کرده این است که به آن وسیله به خدا نزدیک شویم. یعنى این ها در پیشگاه خدا شفاعت مى کنند، همین چیزى که ما در شفاعت گفتیم.
در واقع ماهیّت توسّل با ماهیّت شفاعت یکى است. آیات زیادى دلیل بر شفاعت و دو آیه هم درباره توسّل است، و جالب این که در آیه 57 سوره مائده جمله (أیّهم أقرب) مى گوید، فرشتگان و حضرت مسیح هم وسیله اى براى خود انتخاب مى کنند وسیله اى که نزدیک تر است. «هم» ضمیر جمع عاقل است یعنى به صالحین و اولیاءالله متوسّل مى شوند. هر کدام از این صالحین که به خدا نزدیک ترند. ±
 
*ویژه نامه ی ولادت پیامبر اکرم(ص) و امام صادق(ع)
از کتاب شیعه پاسخ می گوید،آیت العظمی مکارم شیرازی
 
شادی شهید سید مهدی حسینی نژاد صلوات